ศาลชั้นต้นได้ตัดสินประหารชีวิตเขาเมื่อวันที่ 18 กรกฏาคม พ.ศ. 2539[13]เขาได้ใช้สิทธิ์ขอยื่นอุทธรณ์ แต่ศาลอุทธรณ์ได้พิพากษายืนประหารชีวิตตามศาลชั้นต้น หลังจากนั้นเขาได้ใช้สิทธิ์ขอยื่นฎีกา แต่ศาลฎีกาได้พิพากษายืนประหารชีวิตตามศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เขาจึงถวายฎีกาทูลเกล้าขอพระราชทานอภัยโทษ[14]กระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาหนังสือถวายฎีกาของเขา โดยมีความเห็นให้ยกฎีกาเนื่องจากได้รับอภัยโทษไม่นานก็กระทำความผิดซ้ำ[15]